Lithium: negatief effect op emissies
Lithium is een grondstof die de laatste jaren steeds belangrijker is geworden. Ook naar de toekomst toe lijkt er enkel maar een exponentiële groei van de vraag naar Lithium in het verschiet te liggen. Dat hoeft ook niet te verbazen. Lithium is een onmisbaar bestanddeel in de productie van elektrische batterijen. De ontginning van Lithium is echter niet zonder nadelen. Zo heeft grondstoffenconsulent Roskill net een rapport uit waaruit duidelijk blijkt dat de productie van Lithium voor een veel hogere uitstoot aan koolstofdioxide zorgt.
Weg met de duurzaamheid?
Elektrische batterijen zijn zowat het technologisch fundament van heel wat industriële processen. Zonder elektrische batterijen is bijvoorbeeld de productie van laptops, elektrische auto’s een moeilijk tot onmogelijk proces. Geen probleem als Lithium een duurzaam karakter heeft, maar daar worden nu dus vragen bij gesteld. Volgens het rapport van Roskill valt aan te nemen dat de uitstoot van CO² door de productie van Lithium zal verdrievoudigen in de komende vijf jaar. Verplaatsen we de schaal naar tien jaar dan valt zelfs een verzesvoudiging te verwachten. In een tijd waarin klimaatopwarming en de strijd tegen schadelijke emissies bovenaan de agenda liggen is dat een groot probleem. Elektrische batterijen zijn aan de ene kant van de medaille broodnodig voor een duurzame toekomst, aan de andere kant schaadt hun productie het milieu.
De manier van ontginning
Het is dan ook belangrijk om na te denken over de manier van ontginning van Lithium. Door hier voorzichtig mee om te springen kan de impact op het leefmilieu sterk geminimaliseerd worden. Dat zit zo: Lithium kan gewonnen worden uit harde rotsformaties of ontgonnen worden uit pekel. Wanneer voor de eerste methode gekozen wordt er door de band genomen negen ton CO² geproduceerd per ton lithium-carbonaat. Bij ontginning uit pekel ligt dat cijfer tot drie keer lager. Het spreekt voor zich dat er dan ook best ingezet wordt op productie uit pekel. Daar stopt het echter nog niet. Ook de verdere raffinering van de ontgonnen voorraden zorgen voor grote verschillen qua emissies. Zo werkt China nog altijd met oude en vervuilende steenkoolcentrales wat het milieu vanzelfsprekend niet ten goede komt.
Vragen voor de toekomst
Naar de toekomst toe stelt het niet zo duurzame karakter van Lithium investeerders voor heel wat dilemma’s. De mensheid is meer en meer gevoelig voor ecologie en milieu en dat reflecteert zich ook in het gedrag van investeerders. Maatschappelijk verantwoord ondernemen is al lang geen modewoord meer, maar een must. Het laat zich dan ook raden dat de Lithium-productie naar de toekomst toe onder een stevige loep zal worden genomen. Het is ook maar de vraag of overschakelen naar ontginning uit pekel echt een duurzame oplossing is. Zo verbruikt de ontginning uit pekel ook massieve watervoorraden en zouden nabije locaties chemisch gecontamineerd zijn. Nu al is het zo dat inheemse bevolkingsgroepen en lokale bewoners protesteren tegen de komst of het langdurig verblijf van Lithium-mijnen. Zeker is dat er heel wat is om over na te denken.